(حجت الاسلام والمسلمین شهید شیخ محراب علی صمدی)

یکی از زندانیان رژیم مارکسیستی که به جرم داشتن سمت مدافع و میلغ اسلام یعنی روحانی بودن به زندان افتاد حجت الاسلام شهید شیخ محراب علی صمدی می‌باشد.

شهید صمدی در طول زندگی به خصوص در زمان طلبگی سعی و تلاشش بر این بود که دستورات و احکام مکتب حیات بخش اسلام را آموخته و به مردم بیاموزاند برنامه و قوانین فردی و اجتماعی اسلام را بشناسد و مردم را با آن آشنا نماید و بدین منظور دوری از وطن وابستگان را به جان پذیرفت و سال ها در گوشه مدرسه ها زحمت تحصیل و فراگیری علوم اسلامی را کشید و بعد به خاطر تبلیغ و تدریس احکام مدت های طولانی رنجهای فراوانی را تحمل نمود و عاقبت توسط کمونیست‌ها زندانی و به شهادت رسید.

شهید  صمدی در یکی از قریه های ترکمن مربوط ولایت پروان در خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. با فرا رسیدن فصل رفتن به سوی سواد آموزی به مکتب رفت و سواد ابتدائی را آموخت و بعد در حالی که درس خواندن توام با مشکلات سختی بود وی نزد روحانیون محل شتافت ادبیات عربی(صرف و نحو) را فرا گیرد و سپس راهی کابل شد تا در سایه امکانات تحصیلی بهتر بتواند درس بخواند چند سالی در کابل مشغول تحصیل بود و بعد تصمیم گرفت راهی حوزه علمیه نجف اشرف شود تا علاوه بر سطوح عالیه  و درس خارج شرکت جوید و به اندازه فهم و استعداد خود از محضر مجتهدین عالی مقام و مراجع عظام کسب فیض نماید.

آقای صمدی موفق شد در این مدت سطوح عالیه را به طور دقیق نزد اساتید به پایان برساند  و به افغانستان بازگشت و با مراجعه به وطن چند وقتی در کابل به تبلیغ و تدریس و بیان معارف اسلامی مشغول بود و بر اساس تقاضای بزرگان هلمند به شهر لشکر گاه رفت و بیش از دو سال در آنجا به طور جدی به تبلیغ و ترویج پرداخت و در این مدت موفق شد به بهترین وجه انجام مسوولیت نماید و بدین وسیله خدمت شایانی را انجام داده و و بر اساس دعوت مردم ده قابل غرب کابل به آنجا بازگشت و در منطقه ده قابل به تبلیغ مشغول شد.

آقای صمدی که فرد ساکت و آرام بود و از نظر اخلاقی، فروتن و خوش برخورد، اخلاق و معاشرت و برخورد گرمش طرفداران زیادی را در میان مردم، مخصوصاً نسل جوان پیدا نموده و سالیان متمادی در منطقه ده قابل به عنوان روحانی انجام مسولیت نموده و مجالس سخنرانی داشت و با تمام وجود می کوشید مردم را با فرهنگ اسلام آشنا نماید جامعه را علاقه مند به دستورات اسلام و قرآن بار آورد و همزمان در مدرسه جامعه الاسلام تدریس می‌نمود و طلاب با سواد، متعهد و بیداری را تربیت نمود.

در چنین برهه از زمان پس از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ کمونیست‌ها نخستین گامی که بر داشتند اقدام به دستگیر روحانیت و خالی نمودن مساجد و مدارس دینی و تکایا بود.

برای تحقق یافتن این آرمان کمونیست‌ها یکی از علمای فعال  را که دستگیر نمودند جناب آقای صمدی بود که در منطقه ده قابل کابل به تبلیغ و ترویج اسلام و گفتن حقایق مشغول بود و خود که نامش محراب بود در شرایطی که رفتن به مسجد و نماز خواندن جرم بود و پیامد های ناگوار به دنبال داشت او را در مسجد دستگیر و  زندانی نمودند.[۱]

[۱] . برگرفته از بخش زندانیان روحانیت تشیع افغانستان، صص ۲۰۲-۱۹۷، حسین شفائى .