فرمانده غلام نبی مشتاق از یک خانواده بزرگ و ریشه‏دار و یکی از چریک‏های شهری کابل در ماه جدي ۱۳۶۲ خورشیدی جهت برنامه‏هاي سياسـي، نظامی، فرهنگـي و آموزشي با همكـاري همرزمـانش با مدیریت مرحوم سید حسین انوری در دره‌اي سـنگلاخ ولايـت ميدان وردك، مرکز مهم نظامی را تأسيس نمودند.

شهيد مشتاق شخصاً در اكثر جنگ‏ها و عمليات چریکی در کابل و جبهات اطراف آن، پغمان، شمالي، ميدان‏شهر، لوگر، جاجی… حضور داشـت تا اينكه در ۱۷ حوت ۱۳۶۸ خورشیدی عملياتي را بـالاي پوسته‏های رژیم در ولايـت ميـدان وردك با نبرد شجاعانه رزمید و سرانجام در خطوط مقدم جبهـه هدف مرمي دشمن قرار گرفت و بـه تـاريخ ۲۶/۱۲/۱۳۶۸ خورشیدی به شهادت رسید.

در سه دهه‏ی گذشته پیروان مزاری در پیوند با شهادت مشتاق در شکبه‏های اجتماعی تبلیغات منفی بصورت گسترده نمودند و با ادعاهای کاذب و بی‏اساس مرحوم آیت‏الله محسنی را به قتل وی متهم کردند، نگارنده در این مورد با شاهدان عینی مصاحبه‏وگفتگوهایی انجام دادم، روزی فرا خواهد رسید که بدون سانسور آن محتوا را منتشر نمایم.

اما حد اقل انتظاری که از مسئولین حرکت اسلامی، دوستان و همسنگران شهید مشتاق، مخصوصاً جنرال سردار محمد ابوالفضل که تا آخرین ساعات زخمی شدن مشتاق در کنارش بود، امید وارم موضع روشن در این زمینه داشته باشد و صادقانه معلومات خویش را شریک سازد و عملاً این صداقت را به همسنگران، مخصوصاً شهید مشتاق و مرحوم آیت‏الله محسنی به اثبات برساند و دَین خود را در قبال فرا افکنی‏های موجود ادا نماید.

یک‏بار دیگر سی و چهارمین سالیاد شهادت غلام نبی مشتاق را به خانواده، فرزندان، برادران و سایر بستگان و همسنگرانش تسلیت می‏گویم.

روحش شاد، يادش گرامي و راهش پر رهرو باد!

با احترام

سيد جعفرعادلي«حسيني» افغانستان – آلمان