انالله وانا الیه راجعون

خبرِ درگذشتِ حجت الاسلام والمسلمین سید میر محمد واعظ بهشتی، برادر حضرت آیت‌الله العظمی سید علی بهشتی  باعث تأثرم گردید.

ارتحال سید بزرگوار مرحوم واعظ بهشتی را به جامعه‌ی دینی، روحانیت و مردم قدرشناس مناطق مرکزی و زادگاهش ولسوالی ورس ولایت بامیان، بستگان و دوستان آن مرحوم، مخصوصاً فرزندانش حجت‌الاسلام دکتر سید محمد جواد نبوی واعظ بهشتی، حجت‌الاسلام سید عبدالقیوم واعظ بهشتی، دوست عزیزم سید ضیا رضوی بهشتی، انجنیر سید سجاد واعظ بهشتی و محترم سیدعبدالله واعظ بهشتی، برادران، برادر زاده‌ها، سایر بازماندگان، بستگان و دوستان مرحوم مغفور واعظ بهشتی تسلیت گفته و خودم را در غم شان شریک دانسته، برای آن عزیز سفر کرده غفران الهی و علو درجات و برای بازماندگان و بستگانش صبر و اجر جمیل آرزومندم.

حجت‌الاسلام واعظ بهشتی در دوران جهاد و پس از آن حضور فعال در عرصه‌های دینی و اجتماعی داشت و سال‌های اخیر عضویت شورای سراسری علما، شورای اخوت اسلامی و شورای علمای شیعه افغانستان را عهده دار بودند که در نشست‌ها و جلسات مذهبی و مردمی در خدمت شان بودم، او به جنبه‌های معنوی فوق‌العاده توجه داشت، وی شخصیت متواضع، درد آشنا، با مِهر و عاطفه بود و در پیوند و دوستی‌ها اهمیت می‌داد.

خاندان بزرگ بهشتی در میان اقشار مختلف جامعه، مخصوصاً ارزشگراها محبوالقلوب هستند و مردم قدر شناس و متدین مناطق مرکزی هنوز خدمات برادر مرحوم شان حضرت آیت‌الله‌العظمی بهشتی را بیاد دارند.

پس از آنکه مردم هزاره‌جات با فتوای آیت‌الله بهشتی خود را از سلطه دولت کمونیستی خارج کردند، سال ۱۳۵۸ خورشیدی، نمایندگان ۴۲ ناحیه اعم از شیعه و سنی در ولسوالی ورس اجتماع نمودند و شورای انقلابی اتفاق اسلامی افغانستان به رهبری آیت‌الله‌العظمی‌بهشتی شکل گرفت و نمایندگان مردم آیت‌الله بهشتی را به عنوان رئیس برگزیدند و شورای انقلابی اتفاق اسلامی توانستند هزاره‌جات را به طور منظم اداره کنند و حکومت خودمختار تشکیل دهند.

آیت‌الله بهشتی از میان نخبگان، فرهیختگان و مرجع فکری و سیاسی گروه‌های مطرح کشور در عصرجهاد بود و نقش او در این راستا همانند نقش دیگر علما و اندیشمندان فرهیخته گذشته تشیع، اعم از شهدای روحانیت و فقهای نامدار این سرزمین که هرکدام در جامعه نا بسامان افغانستان، علم مبارزه و قیام را به دوش گرفتند، ایشان نیز با برخورداری از پشتوانه ایدئولوژیک اسلامی، تشکیلات سازمان یافته و اولین حکومت موقت دینی را در مناطق مرکزی به عنوان فقیه بیدارگر، ساماندهی و رهبری دینی و سیاسی انقلاب اسلامی را در مقابله‌ی همه جانبه با تهاجم خارجی، مرزبانی، از فرهنگ دینی و ملی و گسترش باورها با مقوله مهم وحدت و همگرایی ملی سنگ بنای قوام ملیت های مختلف که عامل تعیین کننده در تحکیم هویت ملی، تحصیل پیشرفت‌های معنوی و مادی، تثبیت اقتدار ملی و عامل مؤثری در پیش رفت جامعه  را بنا گذاشت.

با کمال تأسف حسادت، مخالفت‌های بیرونی و دشمنی‌های افراد وابسته به گروه‌های چپی باعث شد که او در سال ۱۳۶۳خورشیدی به منطقه ناور از توابع ولایت غزنی هجرت نمایند و اولین دولت اسلامی به نام شورای انقلابی اتفاق اسلامی تا سال ۱۳۶۴ خورشیدی دوام یافت و آیت‌الله بهشتی مورد بی‌مِهری دوستان نادان و دشمنان قسم خورده واقع شد که تفصیل بی‌مِهری‌ها در کتاب خاطراتم که آماده چاپ می‌باشد ذکر نمودم.

در اخیر، بار دیگر درگذشت حجت‌الاسلام واعظ بهشتی، برادر مرحوم آیت‌الله بهشتی را که شامگاه ١۴ میزان ۱۳۹۷ خورشیدی به عمر ۶٩ سالگى به لقاالله پیوست از جانب خود و اعضای مجمع فرهنگی‌بقیهالله(عج) به تمام بستگان و دوستان آن مرحوم تسلیت می‌گویم.

با احترام

سید جعفرعادلی«حسینی»