۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » افغانستان
  • شناسه : 469
  • 02 ژوئن 2017 - 13:26
  • 371 بازدید
Sam 4545
مقام علمی و خدماتی حضرت آیت الله العظمی شهید واعظ

مقام علمی و خدماتی حضرت آیت الله العظمی شهید واعظ

https://www.youtube.com/watch?v=Vjg65zkgB44 آیت الله صالحی مدرس،  یکی از آموختگان حوزه های علمیه افغانستان، نجف اشرف و قم و از اساتید حوزه علمیه کابل که با سابقه تدریس در حوزه علمیه قم به عنوان استاد با تجربه شاگردان زیادی از کشورهای ایران، عراق، افغانستان، لبنان، پاکستان و هندوستان تربیت نمود. آیت الله صالحی معاون اول شورای علمای […]

https://www.youtube.com/watch?v=Vjg65zkgB44

آیت الله صالحی مدرس،  یکی از آموختگان حوزه های علمیه افغانستان، نجف اشرف و قم و از اساتید حوزه علمیه کابل که با سابقه تدریس در حوزه علمیه قم به عنوان استاد با تجربه شاگردان زیادی از کشورهای ایران، عراق، افغانستان، لبنان، پاکستان و هندوستان تربیت نمود.

آیت الله صالحی معاون اول شورای علمای شیعه افغانستان از حضور  حضرت آیت الله العظمی شهید سیدمحمدسرور واعظ(ره)،  بهره علمی گرفت- ایشان در رابطه با مقام علمی و خدمات علامه شهید واعظ می گوید: «شهید آیت الله واعظ نه تنها در موضوع فقه و اصول بلکه در منبر و خطابه  نیزحرف اول و استاد بلا منازعه در افغانستان بود، شما می دانید در افغانستان برخلاف دیگر کشور های اسلامی اگر کسی در مرحله اجتهاد هم برسد، منبر رفتن از ضروریات است، ایشان در افغانستان علاوه بر تدریس فقه و اصول سخنور شهیری بود، در تبلیغ نیز آیت الله واعظ حرف اول را داشت و ایشان در مقام سخنرانی به حدی قوی بود که نه آن زمان و نه امروز در افغانستان مثل ایشان  فن خطابه را بلد هستند، علاوه برآن، او در ادبیات توانا و از نثر آثارش،  مخصوصا در کتاب «مصباح الاصول» پیداست که در این زمینه ید طولایی داشت، من به دروس قوانین و کفایهالاصول ایشان شرکت می کردم و یادم هست که  مرحوم آقای واعظ درس قوانین داشت در هرصفحه چند اشتباه را از نویسنده آن  می گرفت و تجلی این ادبیات فوق العاده در «مصباح الاصول» دیده می شود. و همچنین در فن خطابه و منیر یادم هست که حدود چهل پنج سال قبل مردم از راه‌ های دور، پای منبر آیت الله واعظ می آمدند و جلسات ایشان پرجمعیت ترین جلسات کابل بود و بعد از ایشان علامه شهید بلخی نیز در مرحله دوم قرار داشت و مردم عجیب به ایشان علاقه و ارادت داشتند و  مورد اعتقاد مردم بود،  او در مردم‌داری استثنایی و واقعا مربی و معلم اخلاق بود.

من در پای درس کفایه  بسیاری از علما رفتم ولی قناعتم حاصل نمی شد تا اینکه درس کفایه و خارج او شرکت نمودم و از همان زمان به علامه شهید واعظ خیلی ارادت یافتم و افتخار تلمذ و شاگردی او را پیدا نمودم.»