توضیح: متن ذیل بیانیه­ی مطبوعاتی شورای عالی علمای امامیه افغانستان است که طی کنفرانس مطبوعاتی در حضور گسترده رسانه‌ها ایراد شد:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

«الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالاتِ الله وَيَخْشَوْنَهُ وَلا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلا الله وَكَفَى بِالله حَسِيبًا» (سوره احزاب، آیه ٣٩)

با سقوط حکومت پیشین و روی کار آمدن امارت اسلامی فصل تازه­ای در مناسبات سیاسی، اجتماعی افغانستان و جهان گشوده شده است. این مردم و حکومت جدید است که باید مسیر آینده را ترسیم کنند.

قدرت واقعی، ذات مقدس پروردگار است و مردم جانشینان خداوند بر زمین هستند. هر نظام و حکومتی که رضایت و حمایت مردم را داشته باشند قدرتمند است و مشروعیت ملی و بین المللی را خواهد داشت.

دین مقدس اسلام همه­ی ما را به مدارا با مردم و تأمین حقوق همه انسان­ها و حتی حیوانات توصیه کرده است. در نظام عدل اسلامی همه­ی اقشار، ملیت­ها وطبقات اجتماعی دارای حقوق برابر هستند و مطالبات آن­ها شنیده می­شود و در نظام اسلامی به دلیل الگو گرفتن از اخلاق ومنش اسلامی، تبعیض و تعصب وجود ندارد.

نمایندگان شورای عالی علمای امامیه افغانستان دوسال قبل طی سفر به دوحه­ی قطر با سران امارت اسلامی افغانستان ملاقات نمودند و تفصیلاً مسائل ذیل را مطرح کردند:

۱. رسمیت مذهب جعفری در قانون اساسی آینده کشور

2. حفظ قانون احوال شخصیه اهل تشیع در قوانین نافذه کشور
3. تامین امنیت جان، مال، مراکز علمی و فرهنگی جامعه­ی تشیع
4. حضور تشیع در سطوح مختلف نظام.

اعضای تیم مذاکره کننده­ی امارت اسلامی در دوحه شفاهاً موافقت خویش را با موارد فوق اعلام نمودند.

حال پس از گذشت پنج ماه از استقرار حکومت جدید مایل هستیم تا مسائلی را در مورد جامعه­ی تشیع افغانستان از این آدرس خدمت مردم و امارت اسلامی افغانستان مطرح کنیم:

جامعه­ی تشیع افغانستان در تاریخ پر فراز و فرود کشور نقش اساسی و موثر خودرا در جهادعلیه متجاوزین بیگانه، مداخلات خارجی، انتقاد از سیاست حذف غیر اسلامی و غیر ملی حکومت­ها و همچنان در زمینه علم، بازسازی ونوسازی ایفا نموده است.

تشیع همواره اهل مدارا و هم­پذیری و زندگی مسالمت آمیز بوده و همیشه علم و تجربه و توان خود را برای سازندگی و اخوت اسلامی و برادری گذاشته­اند.

هم اکنون نیز ما بر این باور هستیم که باید بین همه­ی اقشار و اقوام و پیروان مذاهب اسلامی در داخل کشور اعتمادسازی شود تا همه­ی مردم افغانستان احساس کنند که تبعیض و تعصب وجود ندارد و همه یکسان از آرامش و امنیت برخور دارند.

از این­رو اعتمادسازی مربوط به بزرگان امارت اسلامی است که چگونه عمل می­کنند. اعتماد مردم به نظام حاکم، یقیناً موجب استواری و ماندگاری نظام خواهد بود. ما به عنوان آدرسی از جامعه­ی تشیع افغانستان مطالبات خویش را ذیلاً اعلام می­داریم:

1. افغانستان کشور همه­ی اقوام و پیروان مذاهب اسلامی است. باید همه این تکثرهای قومی و مذهبی به رسمیت شناخته شوند. این تکثرها می­توانند پایه­های استحکام کشور و عزت اسلامی و ملی ما باشند. ما از تمامی ارکان و بزرگان امارت اسلامی افغانستان انتظار داریم تا به رسمیت شناختن مذهب جعفری در قانون اساسی آینده و ابقاء قانون احوال شخصیه اهل تشیع مثل سابق صحه گذاشته و رسماً اعلام بدارند که مذهب جعفری همانند مذهب حنفی، جزو مذاهب رسمی کشور می­باشند.
2. در تدوین قانون اساسی جدید، لازم است تا نخبگان همه­ی اقشار، اقوام و پیروان مذاهب اسلامی زیر یک چتر واحد حضور داشته باشند و در تدوین قانون اساسی بصورت مؤثر سهیم باشند.

لذا برای تهیه مسوده قانون اساسی علما و نخبگان جامعه­ی تشیع در کنار بزرگان اهل سنت سهم فعال و مؤثر داشته باشند. مسائل اختلافی خصوصاً در حوزه فقه نیز که در قانون اساسی تبارز می­یابد، می­باید حضوراً میان علمای اهل سنت با علمای تشیع در فضای اخوت دینی مورد بررسی قرار گیرد.

3. نظام همه شمول بدون دخالت خارجی­ها ایجاد شود. همه­ی مردم افغانستان باید خود را در آیینه نظام اسلامی و ملی خود ببینند و تشیع افغانستان در تمامی ارکان نظام حضور داشته باشند.

لذا نخبگان و نمایندگان مردم تشیّع در شورای عالی رهبری نظام، رهبری قوه اجرائیه، قوه قضاییه و قوه تقنینیه و علمای شیعه نیز در شورای علما و کمیسیون­های دینی و فقهی حضور موثر داشته باشند.

4. دشمنان مردم افغانستان و دشمنان اسلام اصیل و اعتدالی در پی کشتن و ترور و انتحار در میان مسلمانان است. در مسجد و منبر و مراکز دینی و فرهنگی و آموزشی و در اجتماعات مردمی دست به کشتار می­زنند. نمونه­اش کشتار در مساجد شیعه و سنی است. ما خواستار تأمین امنیت این مراکز خصوصاً مراکز شیعی هستیم که غالباً تحت تهدید قرار دارند. خواست ما از بزرگان امارت اسلامی این­ست که امنیت این مراکز را تامین نمایند.

در پایان باید گفت که دشمنان داخلی و خارجی­ما در پی نفاق افکنی و شرارت پیشگی هستند. دشمنان وطن ما هرگز نمی­خواهند جنگ و برادرکشی درکشور  ختم شود و مردم مظلوم ما روی خوشی و آرامش را ببینند.

بر همه­ی ما اعم از حکومت و مردم فرض است که بهانه­های نفاق افکنی و وپراکندگی را از بین ببریم ولازم است که مصداق آیه شریف «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا الله لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» اخوت و صلح و هم­پذیری را در جامعه استحکام ببخشیم. باید بهانه­های نفاق افگنی را از دست دشمنان وطن بگیریم و متحدانه به سمت بازسازی­های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی گام برداریم و این میسر نخواهد شد مگر با به رسمیت شناختن تکثرها، هم­پذیری، مشارکت و ایجاد نظام اسلامی و ملی با دامنه­ی وسیع.

اکنون این مسائل متوجه بزرگان امارت اسلامی است که چه راه و روشی را در پیش می­گیرند. انتظار ما از آن­ها این­ست که راه­هایی که دیگران به خطا رفته­اند را نروند و از این فرصت برای اعتمادسازی و هم­پذیری استفاده کنند.

شورای عالی علمای امامیه افغانستان

کابل – افغانستان

20 جدی ۱۴۰۰ خورشیدی /  7 جمادی الثانی ۱۴۴۳ قمری