(استاد شهید غلام ربانی عطیش)

استاد شهید غلام ربانی عطیش، مردی که با قد رسا و زیبا، اخلاق و رفتار منحصر به فرد که در میان دیگر هم قطاران خویش داشت، مدرسۀ ابوحنیفه را زینت وشکوه خاص بخشیده بود. استاد عطیش شهید در صنف هشتم برای ما عربی درس می‌داد. فیض دانش و ارشاد این مرد بزرگ و استاد سخن به همه شاگردانش پرتو افگن بود؛ رمز تحسین و تشویق و ترغیبش به شاگردان شاباش بود که این کلمه را با همین صورت در زیر کار خانگی شاگردان می‌نوشت که یقین دارم شاگردان استاد شهید این کلمۀ زیبا ودلنشین ودیگر طرایف فراموش نا شدنی استاد بزرگ را همیشه به یاد داشته باشند.

استاد عطیش مرد شامخ و استوار و ستارۀ درخشان مدرسۀ امام ابوحنیفه بود؛ در میان همه استادان و شاگردان وهیأت اداری و تدریسی مدرسه از جایگاه خاصی برخور دار بودند.

برا زندگی این مرد بزرگ در صنف درسی، منبرسخنرانی، میدان مناظره، صف نماز و درگشت و گزار میدانی به همگان نمایان بود و وجود و حضور شان  زینت بخش محافل علمی و اجتماعی مدرسه بود. بد خواهان و نا بخردان در میان استادان و شاگردان از هیبت شان لرزان و هراسان بودند، اما راست کاران و دوستان با دیدن شان احساس محبت و عزت می‌نمودند. محافل علمی و اجتماعی مدرسه بدون این دو مرد سخن سرد و کم رنگ بود، همه دوست داشتند در پای صحبت ایشان بنشینند؛ استاد عطیش شهید زینت بخش منابر سخن بود. همیشه بعد از استاد شهید مولوی عبدالرب احدی صحبت می‌کرد و در سخنرانی خویش از مولوی عبدالرب احدی با اجلال واحترام یاد می‌کرد و با سخنان وی به عبارت «چنانچه استاد بزرگ مدرسه فرمودند» استشهاد و نقل قول می‌نمود که یقین دارم شاگردان و دوستان استاد شهید همه این صحنه‌ها واین مواقف بزرگ را خوب به یاد دارند.

استاد غلام ربانی عطیش در سخنرانیهایش اسلوب خاص خودش را داشت و همه دوست داشتند در محافل رسمی مدرسه سخنرانی کند و آخرین سخنرانی ایشان را به مناسبت میلاد النبی^(ص) در باغ مدرسه همه به یاد دارند که بعد از همان سخنرانی از رفتن به مدرسه محروم گردید وچندی بعد به زندان فرستاده شد و سر انجام با استاد عبدالقادر توانا و دیگر یاران و همرزمانش مظلومانه جام شهادت نوشیدند.

آری! این مردان بزرگ مظلومانه و نا جوانمردانه به شهادت رسانده شدند؛ زیرا ایشان مردان راستین و شهروندان پاک سرشت و صالح این مرز وبوم بودند، سخن حق می‌گفتند و برای آزادی، ترقی و تعالی کشور و سعادت و نیکبختی مردم این سرزمین با قلبهای پر از اخلاص و گام‌های استوار جد و جهد می‌نمودند.

پروردگار عزیز و رحمان ایشان را در جوار رحمت خویش قرار دهد وراه شان را همیشه پر رهرو و مستدام داشته باشد.[۱]

[۱] . اظهارات داکتر عنایت الله خلیل هدف و سایت اصلاح آنلاین .