از اینکه درافشار، فاجعه‌ی انسانى روى‌داد و غيرنظاميان بى‌گناه قتل عام شدند، در ذات خود جنایت جنگی‌ست و بايدبر عاملين اين فاجعه ننگ و نفرين فرستاد و اما اینکه اين فاجعه چگونه به وجودآمد وچرا خلق شد، تاریخ نویسان بی‌طرف و شاهدان عینی منصفِ را می‌طلبد که معاملات پنهانی و تجارت سیاسی را بر ملا سازند و حقایق پشت پرده افشار را افشا نمایند.

هرچند خلق فاجعه‌ی افشار به قدرت طلبی مزاری، جابجایی نیروهای حزب اسلامی در علوم اجتماعی به هدف کودتا علیه دولت وقت، نفوذ جنرالان خلقی و اعضای نسل نوهزاره مغول با نشر امروزما و عصری برای عدالت، مناظره‌ی مفصل و طولانى مي‌طلبد، ای کاش دایفولادی با مقدسی باب گفتگو و مناظره را آغاز می‌نمودند و نه تنها فاجعه‌ی افشار، بلکه فجایع زیادی در نیم قرن اخیر رُخ داده به بررسی گرفته می‌شد.

اما در باب جنگ افشار با گذشت ۳۱ سال هنوز طرفداران مزاری عامل سقوط افشار را به گردن دیگران می‌اندازند؛ ابتدا مزاری در سخنرانی‌هایش فرا افکنی نموده و ضعف مدیریت خود را پنهان ساخت و سه تن از قومندان‌های خود را متهم به فروش افشار نمود و گفت ما دو نفر آن‌ها بنام‌های جنرال صداقت و کربلایی دور محمد را دستگیر و مجازات کردیم و یک نفرشان به نام جنرال سلطانی فراری هست؛ مزارى پس از دوسال از سقوط افشار نام‌های دیگری را بر این سه نفر افزود و پیروان مزاری در این ۳۱ سال آنقدر با تهمت، دروغ و توهین خود زنی کردند که مخالفین اصلی خود شورای نظار و اتحاد را فراموش کردند؛ پیروان مزاری بعداً با مسعود شورای عالی دفاع را تشکیل دادند و تحت امر او بودند و این چه منطقی‌ست؟

اما عوامل فاجعه‌ی افشار را در این کلیپ ملاحظه فرمایید…

ادامه دارد…