۞ امام علی (ع) می فرماید:
سی‌وپنجمین سالگرد شهادت فرمانده برجسته جهاد، فاتح ولسوالی‌های پروان و از فاتحان ولایت بامیان، شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی را به خانواده گرامی، فرزندان، همسنگران و یاران وفادارش تسلیت عرض می‌کنم. شخصیت و جایگاه شهید سخن گفتن از ابعاد مختلف شخصیت و مبارزات شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی آسان نیست. او فرمانده‌ای شجاع، مدافع راستین اسلام و […]
سی‌وپنجمین سالگرد شهادت فرمانده برجسته جهاد، فاتح ولسوالی‌های پروان و از فاتحان ولایت بامیان، شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی را به خانواده گرامی، فرزندان، همسنگران و یاران وفادارش تسلیت عرض می‌کنم.
شخصیت و جایگاه شهید
سخن گفتن از ابعاد مختلف شخصیت و مبارزات شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی آسان نیست. او فرمانده‌ای شجاع، مدافع راستین اسلام و مظلومان، و دشمن سرسخت متجاوزان بود. شجاعت، تقوا، و ایثار او در تاریخ ماندگار است.
زندگی‌نامه
شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی، فرزند سید علی‌احمد حسینی و اصالتاً از سادات بامیان، در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در قریه سادات بانگی، ولسوالی سرخ‌پارسا، ولایت پروان متولد شد. قریه بانگی که معنای صدای مؤذن را دارد، نمایانگر پیشگامی مردم آن در امور دینی است. شهید حسینی از کودکی نشانه‌هایی از شجاعت، هوش سرشار و روحیه ایثار نشان داد.
تحصیلات و آغاز مبارزه
او تحصیلات ابتدایی خود را در مکتب‌خانه قریه آغاز کرد، اما شرایط ناامن او را مجبور به مهاجرت به کابل نمود. در کابل، ضمن تأمین معیشت خانواده از طریق رانندگی و کار آزاد، به یادگیری مهارت‌های نظامی پرداخت. او در دوران عسکری، به‌دلیل شایستگی‌هایش از جنرال میر احمدشاه گردیزی رییس عمومی توپچی وزارت دفاع افغانستان، یکی از پیشگامان نهضت اسلامی و شهدای زندان پلچرخی کابل، جایزه دریافت کرد.
سفر معنوی و آغاز تحول
حاج سید ابراهیم شاه حسینی در سال ۱۳۴۸ خورشیدی، سفر معنوی به مکه مکرمه داشت که نقطه عطفی در زندگی‌اش بود که مسیر مبارزات مسلحانه او در برابر متجاوزین را پس از بازگشت به کشور هموار کرد.
مبارزات مسلحانه و جهاد
پس از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ خورشیدی و اشغال افغانستان توسط شوروی سابق، شهید حسینی به صف مبارزان پیوست. او در قیام‌های 2 سرطان 1358 خورشیدی در چنداول و جوزای ۱۳۵۸ خورشیدی در بالاحصار کابل نقش اساسی ایفا کرد و پس از آن به زادگاهش بازگشت و جبهات جهاد را تقویت نمود.
دستاوردهای نظامی
شهید حسینی به‌عنوان فرمانده‌ای توانمند، عملیات‌های بسیاری را رهبری کرد. مهم‌ترین دستاوردهای او عبارت‌اند از:
ویژگی‌های اخلاقی و نظامی
او فرمانده‌ای متواضع، باایمان و خستگی‌ناپذیر بود که همواره برای وحدت میان مجاهدین تلاش می‌کرد. تقوای الهی، روحیه ایثار و شجاعت او الهام‌بخش نسل‌های آینده است.
فتح بامیان و نقش ملی شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی
در سال ۱۳۶۷ خورشیدی، شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی با یک حرکت سنجیده و هماهنگ، ولایت بامیان را از رژیم وابسته به شوروی آزاد کرد و به لقب «فاتح بامیان» مفتخر شد. این فتح تاریخی، نه‌تنها یک پیروزی نظامی بزرگ بود، بلکه به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ جهاد افغانستان ثبت شد. پس از این موفقیت، او فرماندهی کل مجاهدین مناطق مرکزی افغانستان را بر عهده گرفت و مبارزاتش را به ولایات میدان وردک، سمنگان، بغلان و پروان گسترش داد.
شخصیت ملی و روحیه اتحادطلبی
شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی با دیدگاهی وسیع و شخصیت ملی خود، همواره بر اهمیت اتحاد ملت افغانستان تأکید داشت و بر این باور بود که:
«جهاد مردم افغانستان پیروز نمی‌شود مگر با اتحاد تمام ملت، بدون در نظر گرفتن مسائل قومی، منطقه‌ای، زبانی و مذهبی.»
او در تقویت وحدت میان مجاهدین نقشی کم‌نظیر ایفا کرد، برای آزادی کابل بدون خونریزی طرح داشت. استعدادهای فراوانی در وجود او نهفته بود که به دلیل شهادتش، بسیاری از آن‌ها هرگز به منصه ظهور نرسید. فقدان او در آن دوران باعث بروز خلأی بزرگ در صفوف مجاهدین شد و برخی اقدامات نادرست در پی آن صورت گرفت. در این میان، حتی همرزمانش چون قوماندان سبزعلی‌خان، یکی از فرماندهان برجسته پایگاه ۷ مالک اشتر، قربانی حسادت و عقده‌های شخصی شدند.
زندگی ساده و ایثارگرانه
شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی، با اینکه فرمانده‌ای مقتدر بود، زندگی ساده و ایثارگرانه‌ای داشت. او الگویی از فروتنی و اخلاق نیکو برای مجاهدین بود. تمام دارایی شخصی‌اش را در راه جهاد و حمایت از مجاهدین صرف کرد و حتی برای خانواده‌اش خانه‌ای نساخت. فرزندان او زندگی سختی داشتند و این فرمانده فداکار در طول زندگی خود همواره به فکر یاری رساندن به دیگران بود.
نقش در حزب وحدت و شهادت
قبل از امضای میثاق حزب وحدت در بامیان، شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی بر احتیاط و مشورت تأکید داشت و معتقد بود که اعضای حرکت اسلامی باید با رضایت کامل و مشورت آیت‌الله محسنی به این حزب بپیوندند. پس از مشاهده نامه‌ای از سوی آیت‌الله محسنی، او و مرحوم انوری میثاق وحدت را امضا کردند. این تصمیم با استقبال شخصیت‌های برجسته‌ای از گروه‌های مختلف مواجه شد، وقتی او در بامیان با رای آزاد سِمت ریاست عمومی نظامی حزب وحدت را کسب نمود، استاد عزیزالله شفق بهسودی دست وی را بلند نمود و در جمع اظهار داشت، تا دیروز با حسینی رقیب بودم و از امروز به عنوان عضو سازمان نصر منحله وی را فرمانده کل تشیع دانسته و از آن حمایت می‌کنم. شهید حسینی پس از امضای میثاق به‌عنوان فرمانده کل نظامی حزب وحدت انتخاب شد و برنامه‌های وحدت‌بخش خود را آغاز کرد. با این حال، گزارش‌هایی مبنی بر مخالفت آیت‌الله محسنی با پیوستن حرکت اسلامی به حزب وحدت دریافت شد، که چالش‌هایی در مسیر وحدت‌سازی ایجاد کرد.
اختلافات و شهادت شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی
شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی، به‌عنوان یکی از فرماندهان برجسته‌ی جهاد افغانستان، همواره تمایل به نزدیکی با سازمان نصر منحله نداشت و در برابر چهره‌هایی مانند عبدالعلی مزاری مواضع خود را با قاطعیت حفظ می‌کرد. او پس از آنکه با هیئت حرکت اسلامی اتمام حجت کرد و پس از انصراف مرحوم آیت‌الله محسنی، شرایط سختی پیش روی موسسان حزب وحدت قرار گرفت، تصمیم خود را همچنان پابرجا نگه داشت. در راستای حل اختلافات میان حرکت اسلامی و حزب وحدت اسلامی، شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی گام‌های مهمی برداشت. او برای ایجاد وحدت میان مجاهدین، بارها با آیت‌الله محسنی تماس برقرار کرده و هیئتی از فرماندهان حرکت اسلامی را برای گفت‌وگو به اسلام‌آباد فرستاد. در ابتدا، هیئت با صلاحیت توافق کرده بود و شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی نیز بر اساس اطمینان حاصل‌شده به این جمع پیوسته بود. اما در آخرین دیدار، آیت‌الله محسنی با هیئتی که در رأس آن حجت‌الاسلام عادل کاظمی قرار داشت، بیان کرد: «مزاری ظاهرش انسان است، اما باطنش حیوان درنده است.» این سخنان، گواهی بر مخالفت قاطع آیت‌الله محسنی با پیوستن به حزب وحدت بود و او پیوستن به این حزب را غیرممکن دانست.
براساس گزارش‌های شاهدان عینی و نزدیکان شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی، ایستادگی او بر اصول و تلاش‌هایش برای وحدت مجاهدین، او را هدف حملات مخالفان قرار داد. شهادت شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی، نه‌تنها ضربه‌ای سنگین به حرکت اسلامی وارد کرد، بلکه یکی از ستون‌های استوار جهاد و مقاومت افغانستان را از میان برداشت.
ضرورت تحقیق درباره کارنامه شهید
کارنامه شهید سید ابراهیم‌شاه حسینی فراتر از آن است که در این گزارش به‌طور کامل ذکر شود. برای شناخت دقیق‌تر نقش و جایگاه او در تاریخ معاصر افغانستان، پژوهش‌های عمیق‌تر و تدوین آثار معتبر ضروری است. این تلاش‌ها می‌تواند ابعاد مختلف مجاهدت‌ها و دیدگاه‌های او را برای نسل‌های آینده روشن کند.
ترور و شهادت
سید ابراهیم‌شاه حسینی، به‌عنوان فرمانده نظامی شورای عالی جهاد و یکی از بنیان‌گذاران حزب وحدت اسلامی افغانستان، پس از ۱۱ سال جهاد بی‌وقفه، در تاریخ ۲۰ جدی ۱۳۶۸ خورشیدی، همراه با هفت تن از یارانش در ولسوالی سرخ پارسا – دره ترکمن، نزدیک زادگاهش، در یک حمله تروریستی ناجوانمردانه به شهادت رسید. یاران شهید که در این حادثه جان خود را از دست دادند، عبارت بودند از:
آرامگاه این شهید والامقام در تپه‌ای معروف به «تپه بانگی» قرار دارد و یاد و خاطره او همواره در دل‌های مردم افغانستان زنده خواهد ماند و قبرش زیاتگاه علاقمندان و دوستانش است.
پیامدها و لزوم بررسی‌های بیشتر
شهادت حاج ابراهیم‌شاه حسینی و دیگر فرماندهان برجسته مانند استاد مبشر، پیامدهای عمیقی برای جامعه افغانستان داشت. بررسی و گشایش پرونده‌های ترورهای زنجیره‌ای در جامعه شیعه و در حزب حرکت اسلامی ضروری است تا عدالت برقرار گردد و زوایای پنهان این وقایع روشن شوند.
روحش شاد و یاد و خاطراتش جاودان باد!
منبع: تیک تاک صفحه سید رضا محمدی / 20 جدی 1403 خورشیدی
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبسایت برای جهاد فرهنگی افغانستان محفوظ است و هر گونه کاپی برداری از مطالب این وبگاه با ذکر منبع بلامانع میباشد.
