نام كتاب: سفر در حريم عشاق

نویسنده: سيّدجعفر عادلى «حسينى»

حروفچينى وصفحه آرايى: کانون همبستگی نویسندگان افغانستان

نوبت چاپ: بهار 1383

شمارگان:   2000

سرآهنگ سخن

زيارت ائمه معصومين(عليهم‌السلام) نشانه احترام بمقام شان، پيروى از راه شان، تبعيت از مواضع شان، استمرار خط شان، تجديد عهد با امامت شان، وفادارى به ولايت شان و زنده نگه‌داشتن نام و ياد و خاطره و فرهنگ و تعاليم آنان است.

همانطورى كه در صفحه 336 كامل الزيارات، روايتى از امام موسى كاظم(علیه‌السلام) در اين زمينه نقل شده كه آن حضرت مى‏فرمايد: « مَنْ زارَ اَوَّلَنا فَقَدْ زارَ آخِرَنا، وَمَنْ زارَ آخِرَنا فَقَدْ زارَ اَوَّلَنا، وَ مَنْ تَوَلّى اَوَّلَنا فَقَدْ تَوَلّى آخِرَنا…» يعنى هركس اوّلين نفر از ما را زيارت كند مثل اينكه آخرين نفر آنان را زيارت نموده و بالعكس، وكسى كه از اوّلين نفر ما پيروى نمايد مثل اينكه از آخرين نفر ما پيروى نموده و بالعكس و… كما اينكه  زيارت افراد غير معصوم نيز پاداش زيادى دارد، چنانچه در اين زمينه روايتى در جلد دوّم اصول كافى به اين مطلب اشاره دارد و مى‏فرمايد: «وكّل اللّه به سبعين الف ملك من حين يخرج من منزله حتّى يعود اليه…» يعنى خداوند هفتاد هزار ملائكه را مأمور مى‏سازد كه زائر مؤمن را همراهى كند، وجايگاهى در بهشت براى او منظور مى‏نمايد.

حضور يافتن و ديدار از حرم‏هاى مطهر ائمه اطهار(عليهم‌السلام) و امام‌زاده گان را زيارت عتبات عاليات مى‏نامند و در احاديث متعدد تأكيد شده كه زيارت ائمه اطهار(عليهم‌السلام) در غربت شان و همراه با خوف و خطر پاداش بيش ترى دارد، اگر راه زائر دور باشد و زيارت پياده و همراه با مشقت ها باشد اجر و ثواب بيش ترى خواهد داشت.

در بيابان گربه شوق كعبه خواهى زد قدم

سرزنش‏ها گر كند خار مغيلان غم مخور

سرزمين عراق قبور مطهر و منور تعدادى از امامان، امامزادگان، صحابه گرانقدر پيامبر اسلام(صلى‏الله‏عليه‏و‏آله)  و شخصيت‏هاى برجسته اسلامى را در بر دارد، خداوند متعال نعمت بزرگ زيارت آن عزيزان را در سال 1383خورشیدی به اين حقير وتمام اعضاى خانواده‌ام عنايت فرمود.

نگارنده از دوران كودكى كه اسم كربلا و امام حسين(علیه‌السلام) را مى‏شنيدم آرزوى زيارت آن ديا ر را داشتم و اين آرزو هموراه شديدتر مى‏شد. در مجالس روضه خوانى و سخنرانى‏هاى مذهبى كه داستان كربلا و نجف را مى‏شنيدم بر اشتياقم افزوده مى‏گشت و آن هنگام كه طلبه شدم و به جرگه اهل منبر پيوستم و در ماه‏هاى محرم، صفر، رمضان و… براى تبليغ سفر مى‏كردم و نا چار مى‏بايست در مقوله‏هاى تاريخى و مذهبى و مصائب اهل بيت(عليهم‌السلام) مطالعه و آن را در منبر براى مردم بازگو مى‌کردم، انس و آشنايى و علاقه‏ام رو به فزونى نهاد.

در اين راستا سال 1382 خورشیدی  به بعد مى‏تواند براى افراد زيادى خاطره‏انگيز و ماندگار به حساب آيد، سالى كه در آن بعد از تحولات و تغيراتى كه دركشور عراق پديد آمد، و اندك مكانى برا مشتاقان و زائران ائمه(عليهم‌السلام) درعراق فراهم شد، تا بتوانند جبين بر كوى دوست بسايند، خيلى عظيم از مشتاقان از كشورهاى اسلامى مخصوصاً از مرز ايران به سوى زيارت عتبات عاليات رهسپار شدند، در اين ميان مهاجرين افغانستانى كه از شيعيان دل سوخته اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم‌السلام) هستند، بار سفر زيارتى بستند و از راههاى مختلف روانه كشور عراق شدند و اكثراً توفيق زيارت را پيدا كردند. نگارنده اين سطور، خود از كسانى بود كه چه بسا مثل بسيارى از افراد ديگر، هواى كوى دوست و زيارت عتبات عاليات بر سرداشت اما به هر دليل نمى‏توانست آن را به منصه ظهور برساند. تا اينكه در بهار 1383 خورشیدی(برابر با ماه صفر 1425 هجری قمری) اين توفيق شامل حال ما گرديد كه با تمام اعضاى خانواده و حضور گرم حدود هشتاد نفر(اكثراً اهل علم و از بستگان بودند)، با همكارى و راهنمايى حجت‌‏الاسلام‌والمسلمين آقاى سيّد محمد سجادى افتخار زوارى بارگاه امير المؤمنين على بن ابى طالب(علیه‌السلام) در نجف اشرف، حرم با صفاى اباعبداللّه الحسين(علیه‌السلام) و ياران فداكارش در كربلا، زيارت امام موسى كاظم(علیه‌السلام) و امام محمد تقى جواد(علیه‌السلام) در كاظمين و حرم عسكرييّن امام على النقى الهادى(علیه‌السلام) و امام حسن العسكرى(علیه‌السلام) در سامراء و قبور امام‌زاده گان و سربازان سر افراز اسلام در عراق را پيدا نمائيم.

كتاب حاضر كه تحت عنوان «سفر در حريم عشاق» تهيه و تنظيم گرديده، سعى شده بطور اجمال ضمن فشرده از خاطرات سفر كه از 8 حمل(5 صفر) تا 24 حمل 1383خورشیدی(برابر 21 صفر 1425 هجری قمری) از مرز زمينى جمهورى اسلامى ايران به كشور عراق انجام شد، شرح برخى از مزار و زيارات را با مراعات اختصار ذكر گردد.

به اميد روزى كه باز هم اين افتخار نصيب ما گردد انشااللّه .

سيّد جعفر عادلى «حسينى»

قم ـ حمل 1383 / صفر1424