بسم الله الرحمن الرحیم

یا مقلب القــلوب والابصار یا مدبر الیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال.

انما المومنون اخوه

خوشحالم که در آغاز بهار ۱۳۹۷ خورشیدی توفیق نصیبم شد تا سال نو امسال را در کنار مرقد شریف شاه دلیر از دودمان امام زاده سید یحیی(مشهور به شاه  قلندر)  باشم، این امام زاده بزرگوار شخصیت باکرامت و پاک نفس که به دعوت مردم سرخ پارسا از بهسود به لولنج آمد و همین جا ساکن و مصدر خدمات فراوان دینی قرار گرفت و امروز قبرشریفش زیارتگاه دوستدارن اهل‌بیت(علیهم السلام) است.

با تبریک سال نو و زنده شدن طبیعت، درود و صلوات می فرستم به روح این امام زاده عظیم القدر و شهدای عزیز و بزگوار ولایت پروان، در این جمع فرصت را غنیمت شمرده، می خواهم نکاتی را با مردم شریف ولایت پروان خاصتا و ملت مسلمان افغانستان بصورت عموم شریک سازم.

1. حملات تروریستی و نا امنی های سال گذشته بیش از هر زمان دیگر، تلفاتی را در پی داشته مایه‌ی تاثر همگان بود، همه خودمان را در اندوه خانواده‌های مصیبت دیده و رنج کشیده، شریک می‌دانیم و برای قربانیان حوادث تلخ سال گذشته، علو درجات و برای بازماندگان شان صبر و شکیبایی آرزومندم و از حکومت وحدت ملی تقاضامندم تا در رسیدگی به مشکلات مردم مصیبت‌دیده توجه جدی به عمل آورند.
2. بر خود لازم می دانم که در این جمع از خدمات عالمان دینی یاد آوری نمایم.

علما و دانشمندان اسلامی افغانستان، از سالیان متمادی بدینسو بعنوان مشعلداران و پیشتازان جامعه اسلامی مصدرخدمات فراوان قرار گرفتند و در این کشور از جایگاه ویژه برخور دار بودند، علمای این کشور در گذشته  از نفوذ فرهنگ و سیاست دشمن جلوگیری و از ارزش های دینی و اسلامی حراست و پاسداری نمودند و از این جهت بودند که پس از کودتاى ۷ ثور ۱۳۵۷ و به قدرت رسیدن کمونیستها بازداشتها و اعدام هاى جمعی شروع شد، اولین قربانیان این کشتار را شهداى روحانیت تشکیل مى‏هند، علماء و دانشمندان بیشتر از سایر اقشار جامعه مورد خشم و نفرت رژیم  مارکسستى قرار گرفتند و شربت شهادت را نوشیدند.

اگر ما در صد سال اخیر به جایگاه  و کارکرد علمای گذشته بنگیریم،  برای ما روشن خواهد شد، مجاهدت و تلاش‌های خالصانه‌ی مرحوم آیت الله  العظمی حجت، شهید آیت الله العظمی واعظ، علامه شهید سید انورشاه صدر، علامه شهید فیضانی، شهید آیت الله العظمی افشار، علامه شهید بلخی، استاد میرعلی اصغر شعاع ودهها شخصیت دیگر، جامعه امروزی را  از بدبختی نجات داده و امروز همه بر سفره خدمات آن بزرگواران نشسته اند.

اگر واقعیت را بپذیریم اینکه در گذشته علمای بزرگوار که هرکدام آنان ارتحال و یا به شهادت رسیده اند، آنها معماران اخوت و برادری در این کشور بودند، باید میان علمای واقعی و علماء نماها فرق قایل شد، علمای واقعی که چهرهء راستین دین را به نمایش می گذاشتند، همانندآیات عظام؛ حجت، بلبل، واعظ، افشار، علامه صدر، علامه بلخی و ده ها مثال دیگر؛ امروز از علم اندوزان، پژوهشگران و نخبگان جوان انتظارمی‌رود که به هیچ کسی اجازه ندهند که خدمات آن بزرگان را کمرنگ و یا پیشینه‌ی تاریخ پرافتخار آنان و مجاهد مردان کشور را  تحریف و به اسطوره سازی جعلی و دور از واقعیت بپردازند.

3. یاد و خاطره‌ی سرداران جهاد و مبارزه علیه تهاجم بیگان را در مناسبت های مختلف فراموش نکنیم.

خوشبختانه در ولایت پروان کسانی بودند که به عنوان سرداران و سپهسالاران در تاریخ جهاد و مقاومت افغانستان حماسه ها آفریدند و ثبت تاریخ شدند و مبادا مردم قدر شناس ما زحمات و خدمات آنان را به فراموشی بسپارند.

آری! چهار دهه جنگ وکشتار در افغانستان را به دوفصل باید تقسیم نمود:

فصل اوّل؛ ۱۴ سال جهاد،‌ سالهاى عزت، افتخار و عظمت ملّت ماست.

مجاهدتها، وفداکاریهاى کم نظیر این فصل، سه خصوصیت، اسلام خواهى، استقلال‏طلبى و دشمن ستیزى که نقش آنان برگ زرّین دیگرى برتاریخ پرافتخار کشور مان افزوده گردید.

بطور کل این فصل، فصل سربلندى وافتخار مردم مسلمان افغانستان بود، همه‌ی جهانیان براى حرکت‏هاى شان مجاهدین افغانستان را بعنوان الگو  ونمونه گرفتند وبا آنکه اشتباهات بعضى از سران و فرماندهان احزاب جهادى در این دوره مانع پیشرفت و باعث تضعیف جبهات جهادى و تأخیر پیروزى آنان گردید، بدون تردید، در این ۱۴ سال مبارزه مجاهدان واقعى علیه کمونیست‏ها باعث عزّت و افتخار مردم مسلمان ما بوده است.

فصل دوّم، دوره ذلّت و مرارت.

پس از سال ۱۳۷۱ خورشیدی به قدرت رسیدن مجاهدین؛ دوران حکومت طالبان و تا امروز حضور جامعه جهانی، نا امنی و کشتارهای وحشیانه‌ی بنام اسلام که در بیش از دو دهه، دوران نکبت، مصیبت و سرافکندگى ملّت و کشور گردیده و در این دوره به جاى حاکمیت دستورات اسلام و قرآن، هوا و هوس و انحصارطلبى از غمبارترین و نکبت بارترین روزگار تاریخ کشور به شمار مى‏آید که در این فصل دشمن با چهره پنهان دست به توطئه هاى خطرناک زد که مقدمات آن قبلاً در زمان جهاد چیده شده بود و مردم نباید در این عرصه بی تفاوت باشند و از دستاوردهاى بزرگ وعظیم جهاد اسلامى چشم پوشى کنند.

آرى! چهارده سال جهاد ومبارزه مردم مسلمان افغانستان بیش از یک میلیون ونیم دلیرمردان جبهه ایمان که عاشقانه کف از آب روان زندگى شستند ودر کنار دریاى رحمت دوست منزل گزیدند؛ وچه بالاتر که براى شستشوى نفسانى وتطهیر باطنى نه تنها از شهوت وشهرت واز هوا وهوس دست کشیده‏اند که از جان نیز گذشتند، یاد و خاطره‌ی همه شهدای واقعی دوران جهاد گرامی باد.

4. امروز مردم افغانستان در شرایط شکننده و حساس قرار دارند، بیش از هر زمان دیگر، به وحدت و همدلی نیاز دارند و پیش از همه باید به این امر پرداخت و نه اینکه وحدت را بهانه برای پوشیدن اعمال گذشته‌ی خود و به این بهانه امتیاز طلبی نمایند و آن عده باید بدانند که راه نادرستی را در پیش گرفته اند و فردای تاریخ عملکرد گذشته‌ی آنان را به قضاوت خواهد گرفت.
5. حکومت و دولت مردان افغانستان در سطح کل، رئیس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان و تیم حکومت بطور خاص طبق شعارهای انتخاباتی شان به رویت قانون اساسی، حقوق شهروندیِ مردم افغانستان، تامین عدالت اجتماعی، تحقق انکشاف متوازن و ترویج شایسته سالاری ازتمامی اقوام و ملیت های تابع را در نظر گرفته و نیز برجوانان ماست که در اوضاع سر گشته‌ی کنونی وشرایط بحرانی فعلی کشور دستخوش سیاست بازی های غلط برخی سیاستمداران نفاق افگن نگردیده با ژرف نگری در مسیر بلند بردن آگاهی به پیش روند و امید و ارم که بیش از این، فریب معامله گران سیاسی را نخورند.

در پیوند با اشعار سید پادشاه حسینی کُنری باید گفت: مباحث جنجالی که در رابطه با آغاز سال خورشیدی گاها به میان می آید و آن را رنگ مذهبی می دهند شورای اخوت اسلامی در چند سال گذشته با اعلام مواضع راه اعتدال را به مردم افغانستان توصیه نموده و برای کج بحث ها در این موضوع راهکارِ عملی را طرح نموده است.

در پایان یکبار دیگر حلول سال ۱۳۹۷ خورشیدی را به کافه‌ی ملت شهید‌پرور و مجاهد افغانستان، مخصوصا به حضار گرامی  تهنیت و شادباش عرض می‌کنم  وسال نو را برای مردم افغانستان، سال سرشار از صلح، امنیت سرتاسری، پیشرفت و ترقی آرزو می‌نمایم.

گزارش از خبرگزاری جهاد فرهنگی/ سید جان احمدی