به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جهاد فرهنگی قبل از ظهر جمعه به مناسبت میلاد حضرت علی(علیه‌السلام) در شهرک سبز کابل از سوی مجمع فرهنگی بقیهالله(عج) تجلیل بعمل آمد، در این محفل حجت‌الاسلام والمسلمین سید جعفرعادلی حسینی رئیس مجمع فرهنگی بقیهالله(عج) و رئیس سازمان جهاد فرهنگی طی سخنانی الگوگیری از امام علی(ع) را افتخار جامعه‌ی اسلام خواند و این هم سخنرانی وی به مناسبت تجلیل از فضائل و مناقب آن حضرت در جمع از جوانان و اعضای مجمع فرهنگی بقیهالله(عج) به شرح زیر است:
…………………………………………………………………….
بسم الله‌الرحمن‌الرحیم
قال رسول‌الله(صلى‌الله‌علیه‌وآله): عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَ القُرآنِ، وَ الحَقُّ وَالقُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، و لَن یَتَفَرَّقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ.»(۱)
این محفل میلاد حضرت علی(علیه‌السلام) از سوی مجمع فرهنگی بقیهالله(عج) برگزار است و اما این مناسبت تقارن پیدا نموده با چند مناسبت که در این فرصت کوتاه به همه‌ی موارد نا ممکن است که بحث شود و اما تنها در باره شخصیت امام علی(علیه‌السلام) نکاتی را اشاره خواهم کرد.
قبل از هر سخنی ۱۳ رجب، سالروز مولود کعبه و جانشین بلا فصل رسول‌الله‌الاعظم، مولی‌الموحدین حضرت علی‌بن ابی‌طالب(علیه‌السّلام) را بر همه‌ی شیفتگان امامت و ولایت مبارکباد و شاد باش می‌گویم!
و نیز به روایتی سالروز رحلت قهرمان کربلا حضرت زینب(علیهاالسلام) و همین طور شهادت جمع از هموطنان ما در روز نوروز در کارته سخی کابل به خانواده‌های داغدار شان تسلیت گفته، برای شهداء علو درجات و برای بازماندگان صبر و برای زخمی‌ها شفای عاجل از پیشگاه قادر لایزال آرزومندم.
در آغاز بهار سال ۱۳۹۸ خورشیدی و جشن حوزه‌ی تمدنی و عنعنات ملی قرار داریم، امید وارم سال پر از خیر و برکت، صلح سرتاسری و امنیت دائمی برای مردم مظلوم و ستمدیده‌ی کشور ما شاهد باشیم و با استفاده از فرصت می‌خواهم به همین مناسبت که میلاد آن حضرت برای جامعه‌ی بشریت، اخصاً مسلمانان الگوی خوبی‌هاست مطالبی را در این موضوع یاد آور شوم.
بدون شک مولود کعبه منحصر به امام علی(علیه‌السّلام) مشهور و معروف است که امام علی(علیه‌السّلام) در درون خانه کعبه به دنیا آمد و خداوند متعال این فضیلت را به آن حضرت اختصاص داد، به نحو که نه پیش از او و نه پس از او، کسى در داخل کعبه به دنیا نیامده و این نحوه ولادت در حقیقت از کرامات آن حضرت محسوب شده و از جایگاه ویژه‌ی آن حضرت در نزد خداوند سبحان و در عالم هستی و در بین اهل¬بیت(علیهم‌السّلام) خبر می‌دهد و نیز بزرگانی از اهل سنت و شیعه به جریان ولادت امام علی(علیه‌السّلام) در داخل کعبه پرداخته اند که به آن منابع مراجعه شود.
افتخار جامعه‌ی اسلامی ما این است که امیرالمومنین(علیه‌السّلام) را الگوی خود بدانند و صادقانه در این مسیر قرار بگیرند، همانگونه که پیامبربزرگوار اسلام فرمود: عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَ القُرآنِ، وَ الحَقُّ وَالقُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، و لَن یَتَفَرَّقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ.»؛ یعنی على با حق و قرآن است و حق و قرآن هم با على اند و هرگز از هم جدا نمى شوند، تا در کنار حوض(کوثر) بر من در آیند. این حدیث در منابع معتبر و فراوان از شیعه و سنی آمده و از روایات متواتر به شمار می رود. على با حق و قرآن است و حق و قرآن هم با على اند و هرگز از هم جدا نمى شوند، تا در کنار حوض(کوثر) بر من در آیند.
بنا بر این شـنـاخت مردان بزرگ و شخصیت های الهی و آشنا شدن با ویژگی‌ها و خـصـوصـیات روحی و اخلاقی آنان، زمینه تربیت و خودسازی را در ما فـراهـم مـی‌کـند و می توانیم در رسیدن به صفات متعالی و کمالات انسانی، آنان را الگوی خویش قرار دهیم و بدون تردید، در مـیان شخصیت های بزرگ جهان، امام علی(علیه‌السّلام) از موقعیت فوق العاده‌ای بـرخـوردار بـود که توانست با بهره مندی از الطاف خاص خداوند و قـرار گـرفـتن در شرایط مناسب تربیتی، استعدادهای خود را شکوفا کـرده و در همه ابعاد به اوج قله کمالات انسانی برسد و مظهر همه خوبی ها شود که در حق او می توان گفت:
کـتـاب فـضل تو را آب بحر کافی نیست/ که تر کنم سرانگشت و صفحه بشمارم
مدت ۶۳ سال عمر شریف امام علی(علیه‌السّلام) را به پنج دوره کودکی، بعثت، هجرت، سکوت ۲۵ ساله و حکومت ۵ ساله تقسیم کرد و هر دوره از زندگی آن حضرت متفاوت و متمایز از زمان شخصیت‌های عادی در جهان بشریت بوده است.
از جمله ویژگی‌های امام علی(علیه‌السّلام)، نداشتن سازش با مخالفان حق و عدل و برخورداری از قاطعیت انقلابی در راه انجام وظیفه بود و خود آن حضرت می‌فرماید: به جان خودم سوگند، در نبرد با کسی که مخالفت حق کند و راه گمراهی پیش گیرد، نه مداهنه و سازش می‌کنم نه سُستی.(۲)
امام علی(علیه‌السّلام) به آنچه می‌گفت عمل می‌کرد و از همین رو، قاطعیت، در اجرای حق و عدالت و پشتیبانی از مظلوم در برابر ظالم از ویژگی‌های «حکومت علوی» بود. هرچند اجرای دقیق عدالت، به کام دنیا خواهان خوش نمی‌آمد و عده‌ای از او می‌رنجیدند، اما دل‌خوشی آن حضرت این بود که خدایش از او راضی است.
امام علی(علیه‌السّلام) با همدلی و همدردی با مردم بر آن بود تا حق و عدالت را اجرا کند؛ زیرا با چنین سیاستی است که می‌توان مردم را در جایگاه کرامت و شرافت خودشان قرار داد. آن حضرت مردم را دوست داشت، مردم هم او را دوست داشتند.
با توجه به این که امام علی(علیه‌السّلام) الگوی کامل از حیث معنوی و اخلاقی بود، در حکومت‌داری و زعامت جامعه‌ی اسلامی نیز موجب تحیر مورخان و اندیشمندان جهان بوده است همین تنوع و تکثر خصوصیات عالی اخلاقی و عملی در وجود مبارک امام علی(علیه‌السّلام) بوده و هست که او را به شایستگی ابر مرد همه دوران‌ها و ابوالعجائب همه اعصار معرفی می‌کند.
او از ابتداى طلوع اسلام پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هر روز با مخالفت‌هاى قریش مواجه شده و به عناوین مختلفه در اذیت و آزار او می‌کوشیدند تا سال ۱۳ بعثت که در مکه بود آنى از طعن و آزار قریش حتى از فشار اقوام نزدیک خود مانند ابو لهب در امان نبوده و در تمام این مدت امام على(علیه‌السّلام) سایه صفت دنبال پیامبراسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) راه میرفت و او را از گزند و آزار مشرکین و از شکنجه و اذیت بت پرستان مکه دور می‌داشت و تا همراه آن حضرت بود کسى را جرأت آزار و اذیت پیامبراسلام اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را نداشت.
در طول مدت دعوت که در خفا و آشکارا صورت می‌گرفت، امام على(علیه‌السّلام) از هیچ گونه فداکارى مضایقه نکرد تا اینکه رسولاکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز روز بروز در دعوت خود را سخت تر شده و مردم را علنا بسوى خدا و ترک بتپرستى دعوت می‌کرد و در نتیجه عدهاى از زن و مرد قریش را هدایت کرده و مسلمان نمود اسلام آوردن چند تن از قریش بر سایرین گرانآمد و بیشتر درصدد اذیتوآزار پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در آمدند.
امام علی(علیه‌السّلام) در جای جای نهج البلاغه سخنانی نغز و آموزنده درباره جنگ یا صلح مطرح کرده و راهی بسیار روشن، هماهنگ با عقلانیت ناب و وجدان پسند و جهان بینی الهی مطرح کرده است.
فرمان امام علی(علیه‌السّلام) به مالک اشتر نسبت به اعلامیه جهانی حقوق بشر دارای امتیازاتی است و بنا به نقل «جرج جرداق» واضع اعلامیه جهانی حقوق بشر بیش از دو هزار متفکر جوامع و ملل مختلف دنیا بوده، در صورتی که واضع فرمان مبارک وجود نازنین امیر المومنین(علیه‌السّلام) بوده و اغلب وضع کنندگان اعلامیه مردمانی بوده اند که بار معیشت سالیان عمرشان را بر دوش ملل و جوامع خود حمل نموده، و بدون تحمل مشقت های تولید و استخراج معیشت از سنگلاخ طبیعت و روابط هم‌نوعان خود، زندگی کرده اند، زندگی اینان کجا و زندگی واضع فرمان مبارک با کمر لیف خرمایی و کفش ها و پیراهن وصله خورده و تغذیه از نان جو و دیگر مواد پایین معیشت کجا؟!!
امیرالمومنین(علیه‌السّلام) فرمان مبارک را در حدود ۱۳۲۹ سال پیش از زمان وضع اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر صادر فرموده است.
شاید بتوان گفت: از با اهمیت ترین امتیازات فرمان مبارک این است که واضع فرمان مبارک یعنی امیرالمومنین(علیه‌السّلام) پیش از همه تسلیم و مطیع فرمانی بوده است که خود آن را صادر فرموده است، یعنی آن بزرگ بزرگان در عین اعتلای مقام انسانی که داشته است و پس از پیامبر اکرم با شخصیت ترین و با عظمت ترین انسان تاریخ بوده در برابر قانونی که صادر فرموده همان تسلیم و خضوع را داشته است که از دیگر مردم جامعه آن را انتظار داشته است.
امتیازیست که همه آگاهان از وضع سیاسی و حقوقی شخصیت امیرالمومنین(علیه‌السّلام) و دولت های امضا کننده اعلامیه جهانی حقوق بشر، می پذیرند و آن همان امتیازیست که جرج جرداق می گوید: اما تفاوت اینست که عمده و بزرگترین دولت های متحد که در وضع اعلامیه حقوق بشر شرکت نموده و آن را پذیرفته اند، همانان هستند که حقوق انسان ها را از آنان سلب می‌کنند. در صورتی که فرزند ابی‌طالب هر جا که قدم گذاشت و سخنش شنیده شد و شمشیرش با نور خورشید درخشیدن گرفت استبداد و انحصارطلبی را متلاشی ساخت، و زمین را برای حرکت انسان ها هموار نمود، سپس خودش در دفاع از حقوق افراد و جوامع شهید شد پس از آنکه در طول زندگیش هزار بار شهید شده بود.
جرج جرداق ادیب و نویسنده پر آوازه‌ی مسیحی در مجموعه‌ی پنج جلدی کتاب «علیّ، صوت العداله الإنسانیه»چنین آورده:
ای علی! اگر بگویم: تو از مسیح بالاتری، دینم نمی‌پذیرد!
و اگر گویم او از تو بالاتر است، وجدانم نمی‌پذیرد!
نمی‌گویم تو خدا هستی!
ولی تو چه بشری هستی!
و من نمی‌دانم تو چگونه بشری هستی!
پس خود بگو به ما ای علی: تو کیستی؟!.
جرج جرداق در کتاب «امام علی، صدای عدالت انسانی» داستان‌هایی را نقل می‌کند که او در برابر گردن کشان و زورگویان و ظالمان ذره‌ی کوتاه نیامد و اما در برابر مظلوم و مخصوصاً یتیمان متواضع بود و جرج جرداق مسیحی می گوید: من قصه‌ای از امیرالمومنان می نوشتم، در حین نوشتن آنقدر گریه کردم که ورق از هم پاشید.
قصه چه بوده؟
شبی امام علی(علیه السلام) برای خانواده‌ای که پدرشان از دنیا رفته بود غذا می برد، در بین یتیمان کودکی بود که بسیار بی تابی و گریه می کرد، امام علی(علیه السلام) دلیل گریه کودک را پرسید، کودک گفت کودکان به من می‌گویند تو پدر نداری، امام علی(علیه السلام) فرمودند خوب تو هم به آنان بگو(علی پدر من است).
باز کودک آرام نشد و با گریه گفت: کودکان همسایه اسب چوبی دارند ولی من ندارم.
امام علی(علیه السلام) برای آرام کردن کودک به نزد او آمد تا با بازی کردن او را خوشحال کند. ولی کودک از گریه آرام نشد و در حالیکه اشک زیادی می ریخت به امام گفت: من یک اسبی می خواهم که بر آن سوار شده و حرکت کنم.
امام علی(علیه السلام) خم شد تا کودک بر پُشت حضرت سوار شود، و فرمود بیا من اسب تو می شوم.
کودک بر پشت امام سوار شد، امام کودک را بر پُشت خود نگه داشت تا کودک از خستگی و گریه بر پشت امام به خواب رفت، بعد از آن امام او را در رختخواب قرار داد و از خانه خارج شد. این است بزرگی امام ما که ادعا داریم پیرو او هستیم.
آیا رهبران احزاب جهادی می‌توانند خود را پیرو امام علی(علیه‌السلام) بخوانند، در جهاد افغانستان بیش از دومیلیون شهید و معلول به دفاع از ارزش‌های دینی و ملی در برابر متجاوزین به دستور علما و رهبران جهادی به شهادت رسیدند، آیا مدعیان جهاد از خانواده‌های شهدایی که در کوچه و منطقه‌ی شان ساکن هستند و یا از بستگان شان خبر و اطلاعی گرفتند، متأسفانه عده‌ی جهاد افغانستان را به تمسخر گرفته و مردم با اعتماد به رهبران احزاب جهادی و علما فرزندان شان به شهادت رسیدند و با کسانی که چهارده سال به نام اسلام جنگیدند، مدعیان جهاد وارد معاملات پنهانی شدند، پس از پیروزی جهاد در دهه‌ی هفتاد چقدر جنگ‌های داخلی و فجایع را ببار آوردند و تا امروز ادامه دارد، در هفته‌های اخیر حملاتی که در مصلای خاتم‌الانبیا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و یا دیروز در زیارت سخی کابل هاوان‌های که اصابت کرد مردم عادی قربانی شدند، در زیارت سخی علیه حکومت و مخالفان شان موضع می‌گیرند، جشن نوروز که در گذشته رنگ دینی و عنعنوی داشت امروز سیاسی ساختند و نباید مردم به این عده اجازه دهند و مثل گذشته به خانواده بزرگ حجت واگذار گردد و در غیر آن همه ساله، در اثر اشتباه آن عده از رهبران احزاب که مردم را سپر قرار داده و هرروز بخاطر قدرت طلبی شان مردم عادی ما قربانی دهند.
و یکی دیگر از مباحث جنجال برانگیز استفاده سوء از بحث قومی هست که به نام اقلیت و اکثریت اختلافات قومی را دامن می‌زنند و بخاطر اشتباه دو فرد جاهل بهانه دست لائیک‌ها می‌افتد و به مقدسات و ارزش‌ها و خطوط قرمز ما اهانت صورت می‌گیرد و باید مردم و مخصوصاً نسل جوان متوجه باشند و کسانیکه از مسیر اسلام و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) منحرف می‌شوند موضع داشته باشند، امام علی(علیه‌السلام) و بزرگان دینی ما باید الگوی شان قرار دهند.
از آنجایی‌که امام علی(علیه‌السّلام) افتخار جامعه‌ی اسلامی و الگوی شایسته برای ما مسلمانان، نسل جوان است کسانی که در جلسه حضور دارند، اکثراً نسل جوان هستند همت نمایند که جامعه‌ی مریض را بایک حجامت خونی از این وضعیت نجات دهیم، علاوه بر اینکه با الگو قرار دادن امام علی(علیه‌السّلام) در مبارزه با اشرافیت عریان، جوانان فریاد عدالت طلبی خود را هماهنگ و با مصداق در شبکه‌های اجتماعی علیه کسانی که با سوء استفاده از ارزش‌های دینی دنبال منافع شخصی شان هستند و آن‌ها برای مردم، مخصوصاً نسل امروز کاری انجام نداده و پاسخگو هم نیستند وامروز بزرگترین مشکل برای مردم و نسل جوان همان نسل اول جهاد هستند که به ارزش‌ها و جهاد ستم روا داشتند و همان نسل اول جهاد صحنه را رها نمی‌کند، آن‌ها می‌خواهند در رهبری، انتخابات، حضور در مسائل اداری وحکومتی خودشان باشند، از این‌رو می‌طلبد که باید حجامت خونی در جامعه صورت گیرد تا باز نشستگان برای تقویت نسل جوان از شهرت و قدرت طلبی شان کاسته شود و به آن‌ها بگویند تقبل الله، جامعه بیش از این تحمل نخواهد کرد و اینگونه نیست که حتماً نسل اول جهاد کج دار مریض نسل امروز را در انحصار خود قرار دهند، مگر فوت کنند که مردم از دست آن‌ها راحت شوند و کار به نسل جوان برسد، مردم ما به یک انقلاب حجامت خونی در جامعه داریم.
خوب است که بازنشستگان با انتقال تجریبات خود در تقویت نسل جوان کمک کنند و آن‌ها در دوران جهاد و مقاومت با همه ضعف مشکلات و به چالش کشانیدن جهاد و عدم مدیریت امروز کنار رفتن بازنشستگان به نفع جامعه است.
نسل جوان پس از چهار دهه تحولات و فراز و نشیب به خاطر مطالبات جامعه به‌خصوص نسل جوان و جویای کار و متخصص
این کار به نفع دولت و جامعه تمام خواهد شد.
منابع:
- المستدرک على الصحیحین، ج ۳، ص ۱۳۴، ح ۴۶۲۸ .
- نهج‌البلاغه، الخطب: ۲۴ .
تهیه و تنظیم/ پایگاه اطلاع رسانی جهاد فرهنگی